انواع کود آهن
03 آوریل
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی, ویدئو های کاربردی کشاورزی

انواع کود آهن

کود آهن چیست؟

آهن یکی از عناصر مورد نیاز گیاهان می باشد. آهن در گیاه، جزء عناصر کم مصرف اما مهم است که در تشکیل سبزینه، کلروفیل سازی، رشد و تشکیل برگ، گل، میوه و افزایش عملکرد ریشه نقش بسیار مهمی دارد. این عنصر در فعالیت های آنزیمی نقش اصلی را بر عهده دارد. تغذیه گیاه در طول فصل رشد، با کود آهن باعث برطرف نمودن کمبود آهن شده و به جهت تولید کلروفیل بیشتر باعث افزایش کمیت و کیفیت محصولات می شود. کود آهن را به روش های مختلفی مانند چالکود، همراه آب آبیاری و محلول پاشی در زراعت، گلخانه و باغات استفاده می کنند. این کود به دو فرم سولفات آهن و کلات آهن در بازار موجود می باشد.

مزایای استفاده از کود آهن:

  • افزایش سبزینگی گیاه
  • ساخت کلروفیل
  • کمک به غذاسازی گیاه
  • کمک به جوانه‌ زنی گیاه
  • باروری خاک گیاه
  • جلوگیری از زردی گیاه
  • بیشتر شدن مواد مغذی خاک
  • پیشگیری و درمان بیماری‌های گیاهی
  •  افزایش رشد محصولات
  •  افزایش عملکرد کمی و کیفی محصولات با مصرف انواع کود آهن

انواع کود آهن:

گیاهان آهن را به شکل اکسید شده Fe2+ یا Fe3+ جذب می کنند. اما فرم Fe2+ به صورت محلول است و از نظر فیزیولوژیکی برای گیاهان از اهمیت بیشتری برخوردار است. انواع کود آهن موجود در بازار به دو  فرم سولفاته و کلاته می باشد. فرم سولفاته برای خاک هایی با ph بالای 7 مناسب نیست زیرا آهن در این ph ها برای گیاهان قابل مصرف نیست بنابراین بهتر است از کودهای کلاته استفاده شود.

 

سولفات آهن:

سولفات آهن از عنصر آهن و گوگرد تشکیل شده که در برندهای مختلف رنگ آن با توجه به ph متفاوت می باشد. از مزایای استفاده از سولفات آهن می توان به قیمت ارزان آن  اشاره کرد. گوگرد موجود در فرم سولفاته باعث اصلاح بافت خاک، کاهش ph و شوری شده و در این شرایط جذب آهن برای گیاه راحت تر اتفاق می افتد. سولفات آهن چون چون به مقداری کمی و به تدریج جذب می شود معمولا در چالکود زمستانه از آن استفاده می شود.

 

کلات آهن:

واژه کلات به معنای چنگ زدن و نگه داشتن می باشد. کلاته کردن آهن باعث می شود که امکان تغییر ساختار آن توسط مواد دیگر از بین برود و به فرمولی ثابت برای جذب توسط گیاهان باقی بماند. در واقع ماده کلاته کننده ریزمغذی را در برمی گیرد و باعث می شود که آن ریزمغذی برای مدت بیشتری به فرم قابل جذب در دسترس گیاه قرار بگیرد.

نوع ماده کلات کننده را باید با توجه به نوع مصرف و شرایط مزرعه یا باغ انتخاب کرد. فرمول های شیمیایی مختلفی مانند DTPA ،EDDHA ،EDTA برای کلات آهن وجود دارد که میزان مقاومت این کودها را در ph های مختلف خاک نشان می دهد.

EDTA و EDTA در  Ph های بالا قابل جذب نیستند. در  Ph های بالا فرم آهن Fe2+ به فرم Fe3+ تبدیل شده و با رسوب کردن برای گیاه غیر قابل جذب می شود. به همین دلیل این دو فرم با درصد بالاتری از آهن به صورت محلول پاشی مصرف می شود.

کلات EDDHA گران ترین کلات موجود در بازار است. این کلات معمولا با آهن 6 درصد است و در مصارف خاکی مورد استفاده قرار می گیرد.

 

کلات آهن EDTA:

این کود در Ph های پایین و نزدیک به ۶ پایداری داشته و در خاک های قلیایی و آب هایی با Ph های بالاتر از ۶.۵ کاربرد ندارد. در صورت استفاده از کلات آهن EDTA در این گونه خاک ها، ۵۰ درصد از آهن هدر رفته و جذب نخواهد شد. از سوی دیگر در خاک هایی که کلسیم زیادی دارند نیز به کار بردن این کود توصیه نمی شود زیرا کلسیم جایگزین آهن موجود در کود شده و مانع از جذب آن می شود.

کلات آهن DTPA:

این کلات آهن در خاک هایی با Ph های برابر ۷ و خنثی پایداری داشته و برخلاف کلات آهن EDTA تمایلی به انجام واکنش با کلسیم و جایگزینی آن با آهن ندارد.

کلات آهن EDDHA:

این کلات آهن تا Ph های 11 پایداری دارد و بهترین نوع آن ایزومر اورتو اورتو نزدیک به 6 می باشد.

 

میزان و زمان مصرف کود آهن:

کود آهن را در تمام فصول سال با توجه به نیاز گیاه و موارد کمبود آن می توان مصرف کرد. اما توجه داشته باشید که برای انتخاب نوع آهن مصرفی و میزان مصرف آن حتما با یک مشاور گیاهپزشک مشورت کنید. به طور کی سولفات آهن حتما باید همراه آب آبیاری یا چالکود زمستانه در زراعت به میزان 100 تا 200 کیلوگرم در هکتار و برای باغات به ازای هر درخت مثمر 250 تا 1000 گرم مصرف می شود. البته این مقادیر تقریبی می باشد و برای استفاده حتما باید دستور و روش مصرف روی بسته بندی را مطالعه کنید. در موارد شدید کمبود آهن، فرم کلات EDTA ،DTPA به صورت محلول پاشی و فرم کلات EDDHA برای مصارف خاکی در Ph های بالا و قلیایی توصیه می شود. سایر فرم ها در این Ph ها رسوب کرده و قابل جذب توسط گیاه نمی باشد.

 

برای مشاهده و خرید انواع آهن کلاته و آهن سولفاته اینجا کلیک کنید.

برای مطالعه سایر دانستنی های کاربردی اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

دلایل مقاومت آفات به سموم
18 فوریه
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی

مقاومت آفات به سموم

تاثیر استفاده بیش از حد از سموم کشاورزی:

بارها از کشاورزان قدیمی شنیده اید که در زمان های قدیم آفات این قدر زیاد نبوده و از هیچ سمی در طول دوره ی رشدی گیاهان استفاده نمی شده و میوه های مرغوب با مزه ی بهتری تولید می شده اما امروزه کشاورزان و باغداران برای مبارزه با آفات و تولید محصول بیشتر بیش از حد از سموم و کودهای های شیمیایی استفاده می کنند که هیچ نظارتی بر میزان و نحوه استفاده سموم نمی باشد. بقایای سموم و کودهای شیمیایی در محصولات کشاورزی باعث بروز بیماری های خطرناک در انسان و کاهش کیفیت محصولات می شود. در این مقاله سعی شده دلایل مقاومت آفات به سموم و علت تاثیر نکردن سموم بیان شود پس با ما همراه باشید.

استفاده از کودهای حاوی نیترات به عنوان مثال کود اوره که به علت در دسترس بودن بیشتر استفاده می شوند، باعث تجمع نیترات در محصولاتی مانند پیاز و سیب زمینی و … شده که این ماده سرطان زا است و باعث اختلالات در دستگاه گوارش می شود. مصرف کودهای فسفاته بیش از حد در گیاهان باعث تولید سم کادمیوم شده که سرطان زا و باعث اختلال در عملکرد کلیه ها می شود.

مقاومت چیست؟ چرا سموم اثر نمی کنند؟ دلیل اثر نکردن سموم چیست؟

مقاومت ایجاد شده در حشرات یک تغییر ژنتیکی قابل وراثت است که به صورت تغییر در حساسیت جمعیت آفت نسبت به حشره کش ایجاد شده و باعث عدم نتیجه گیری یا کاهش تاثیر سموم در مبارزه شیمیایی در مزرعه می شود. به زبان ساده تر به مرور زمان تغییراتی در بدن حشره ایجاد می شود که این تغییرات آن حشره را نسبت به سموم مصرفی مقاوم می کند.

همه ی آفات توانایی یکسانی برای بروز مقاومت نسبت به سموم و حشره کش ها را ندارند بعضی ها زودتر مقاوم می شوند و بعضی ها دیرتر. آفاتی مانند شب پره پشت الماسی یا بید کلم، کرم غوزه پنبه، برگخوار چغندرقند، کرم سیب، شته ها، سفیدبالک، تریپس و کنه ها به مروز زمان مقاومت نسبت به سموم و حشره کش ها مقاومت نشان می دهند و استفاده از سموم برای مبارزه با آنها بی تاثیر می باشد.

دلیل مقاومت آفات به سموم چیست؟

دلایل مقاومت آفات به سموم و حشره کش های مصرفی، اختلافات زنتیکی بین افراد یک جمعیت از آفات می باشد. در بین جمعیت آفت افراد کمی وجود دارند که دارای ژن مقاومت هستند که با سمپاشی بی رویه، افراد حساس به حشره کش ها به سرعت از بین می روند و این افراد مقاوم در مزرعه باقی مانده و طی نسل های بعدی، تعداد آنها زیاد شده و در نهایت جمعیت مقاوم ایجاد خواهد شد که دیگر به حشره کش حساس نیست. به مرور زمان با تغییرات فیزیولوژیکی ایجاد شده در بدن حشره مانع از ورود سریع سم به داخل بدن آنها می شود. به همین دلیل سیستم مقاومت در حشره ایجاد می شود و به طور کامل به سم مقاومت نشان می دهد و سم را از بدن خود دفع می کند.

بعضی از سموم دوام بیشتری در مزرعه دارند و آفت مدت زمان بیشتری در معرض آن قرار می گیرد به همین دلیل سرعت بروز مقاومت بیشتر می شود. هنگام افزایش دز مصرفی و تعداد دفعات سمپاشی جمعیت حساس به سم به سرعت از بین می روند و شرایط رشد و تکثیر سریع تر آفات مقاوم به سموم را فراهم می کند که در این صورت مقاومت زودتر اتفاق می افتد.

مقاومت آفات به سم های مصرفی چه تاثیری دارد؟

تهدید سلامت محصول و مصرف کنندگان: با ایجاد مقاومت آفات نسبت به سموم و حشره کش ها در مزرعه کشاورزان به دلیل عدم آگاهی از بروز مقاومت ایجاد شده، اولین اقدامی که انجام می دهند بالا بردن دز مصرفی سم یا حشره کش و افزایش تعداد دفعات سمپاشی می باشد. افزایش تعداد دفعات سمپاشی با میزان دز بالا اثرات مخربی بر روی محیط زیست گذاشته و سموم باقیمانده در محصولات کشاورزی سلامت انسان را تهدید می کند. به همین دلیل توجه به موضوع مقاومت آفات به سموم، یکی از عوامل مهم در تولید محصول سالم و کاهش مصرف آفت کش می باشد.

تهدید امنیت غذایی: کارایی آفت کش و سموم در هنگام مقاومت توسط حشرات کاهش می یابد در این صورت خسارت آفات به محصولات غذایی افزایش می یابد و باعث کاهش عملکرد و برداشت محصولات می شود که خود می تواند امنیت غذایی جهان را تهدید کند.

افزایش هزینه های تولید: هنگامی که در مزرعه آفات نسبت به سموم مصرفی مقاوم می شوند، کشاورز اقدام به سمپاشی های مجدد و با بالا بردن دز مصرف آنها می کند که نه تنها کارآیی ندارد بلکه از لحاظ اقتصادی نیز به ضرر کشاورز تمام می شود، بنابراین هزینه های تولید افزایش می یابد.

روش های جلوگیری از مقاومت آفات به سموم و کاهش مصرف آنها:

  • تنظیم تاریخ کشت
  • تنظیم دورهای آبیاری
  • استفاده از فرمون های جنسی
  • انجام هرس و شخم های به موقع
  • مبارزه با زمستان گذرانی آفات
  • استفاده از روش های غیر شیمیایی و بیولوژیک در کنار روش های شیمیایی
  • تقویت زمین با استفاده از کود های مناسب و بکارگیری صحیح از عناصر غذایی برای تغذیه گیاهان

با توجه به دلایل مقاومت آفات به سموم که گفته شد اگر شرایط گفته شده مانند تنظیم تاریخ کشت و دورهای آبیاری، انجام هرس و شخم به موقع، مبازره با زمستان گذرانی آفات با سمپاشی زمستانه را رعایت کنید و گیاهان را با کودهای مناسب تقویت کنید، آفات کمتری به سراغ باغ شما می آیند و یا آفات کمتر طغیان کرده و خسارت کمی وارد می کنند. استفاده از روش های مبارزه بیولوژیک که در مقاله حشرات مفید در کشاورزی به طور کامل توضیح داده شده است در کنار مبارزه شیمیایی، میزان مصرف سموم را کاهش داده و تا حدودی بر مقاومت آفات به سموم تاثیر مطلوبی می گذارد.

 

 

برای مطالعه مقاله اختلاط سموم و حشرات مفید در مبارزه بیولوژیک اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

اختلاط سم
30 ژانویه
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی

اوصول و روش اختلاط سموم و کودهای کشاورزی

اختلاط سم و کود در کشاورزی

اختلاط به معنای مخلوط کردن دو یا چند سم یا کود با هم به منظور استفاده از آنها برای گیاهان مختلف صورت می گیرد. گاهی به دلیل بروز چندین بیماری مختلف و آفات گوناگون استفاده از یک سم امکان پذیر نمی باشد. بنابراین کشاورزان و باغداران برای مقابله با آنها گاهی سموم متفاوت را با فاصله زمانی معین مصرف می کنند، ولی در مواردی ممکن است اختلاط سم ها را انجام دهند و یا به منظور جبران کمبودهای غذایی گیاهان نیاز است که دو یا چند کود با هم ترکیب و یا در زمان مشترک مصرف شوند.

در اختلاط سم و کودها باید توجه داشت که کدام ترکیبات قابلیت اختلاط با یکدیگر را دارند و در صورت وجود این قابلیت، مقدار مصرف آنها هنگام مخلوط کردن دچار چه تغییری می شود، به همین دلیل توصیه می شود قبل از مخلوط کردن و مصرف آنها حتما برچسب اطلاعات سموم و جدول اختلاط پذیری سموم با یکدیگر را مطالعه کنید و از مشاور متخصص در این زمینه نیز مشورت بگیرید.

اختلاط سم

نکات مهم که در اختلاط سم باید به آنها توجه کرد:

  1. سموم اسیدی با سموم قلیایی مخلوط نشوند.
  2. سموم حاوی ترکیبات مسی با سایر سموم مخلوط نشوند.
  3. سموم حاوی ترکیبات گوگردی با سایر سموم مخلوط نشوند.
  4.  اکثر کنه کش ها قابلیت اختلاط با قارچ کش ها را ندارند.
  5. از مخلوط کردن سموم حشره کش با علف کش اجتناب کنید.
  6. علفک کش های هورمونی مانند تو فور دی با هیچ علف کشی قابل اختلاط نیستند.
  7. پس از اختلاط سم، توجه داشته باشید که ظرف حاوی دو سم نباید گرم باشد و یا رسوب کند و همچنین ظرف حاوی دو سم مخلوط شده نباید دو فاز شود و یا ایجاد کریستال یا کف کند.

اختلاط کودها:

برای اختلاط کودها با یکدیگر نیز مانند اختلاط سم، باید دقت داشت که قابلیت حل شدن داشته باشند و رسوب ندهند. با رسوب کردن کودها مواد مغذی از هم جدا شده و توسط گیاه جذب نمی شود و یا موجب گرفتگی در سیستم آبیاری می شود. برخی از کودها وقتی ابتدا به مخزن اضافه گردند بهتر حل شده و برخی دیگر برعکس زمانی که آخر اضافه می شوند قابلیت حل شوندگی بهتری دارند.

اختلاط سم

هنگام اختلاط کود باید به موارد زیر توجه کنید:

  1.  كودهای حاوی كلسيم نبايد با كودهای حاوی سولفات و فسفات مخلوط گردند.
  2. عناصر بور، روی، مس و آهن مخصوصا اگر به فرم کلاته نباشند در محلول حاوی فسفات حل نمی شوند، در نتیجه كودهای فسفر بالا نبايد با كود های ريز مغذی تركيب گردند.
  3. اختلاط کودهای نیترات کلسیم و سولفات منیزیم به طور همزمان منجر به تشکیل سولفات کلسیم شده که قابلیت حل شدن پایینی دارد.
  4. مصرف کود کامل و سولفات منیزیم از طریق سیستم آبیاری باید به تنهایی صورت گیرد. زیرا منیزیم موجود در سولفات منیزیم همراه فسفر موجود در کود کامل باعث تشکیل ترکیب نامحلول در آب می شود.
  5. از ترکیب و مصرف همزمان نیترات کلسیم با کود کامل ممکن است ترکیب فسفات کلسیم تشکیل شود که در آب نامحلول می باشد.

در صورت رعایت موارد فوق در اختلاط سم و یا اختلاط کود گاهی ممکن است نتیجه دلخواه ایجاد نشود و سمپاشی ناموفق باشد. دیگر دلایل ناموفق بودن سم پاشی می تواند یکی از موارد زیر باشد:

  • پخش شدن نامناسب سم روی گیاهان
  • استفاده از سم نامناسب با بیماری یا آفت
  • عدم سمپاشی در زمان مناسب
  • اسیدیته ی نامناسب آب و محلول مورد استفاده در مخزن سمپاش
  • مقاومت آفت به سم مصرفی

 

برای مطالعه سایر دانستنی های کاربردی اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

حشرات مفید
24 ژانویه
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی

حشرات مفید در کشاورزی

کشاورزان و باغداران برای کنترل آفات و بیماری های مزارع و باغ خود همیشه به دنبال راهی بودند تا علاوه بر کاهش هزینه، خسارت کمتری نیز به محصولات وارد شود. مبارزه بیولوژیک و استفاده از حشرات شکارگر آفات یکی از روش های از بین بردن آفات و تخم آنها می باشد. این حشرات مفید به آفات حمله می کنند و با تغذیه از آنها، باعث نابودی آفات می شوند. حشرات مفید در کشاورزی به سه دسته شکارگر، گرده افشان و انگلی تقسیم می شوند. حشرات شکارگر با شکار آفت و تغذیه از آن و حشرات انگلی با تخم ریزی و ترشخ موادی درون بدن آفت یا تخم آن باعث از بین رفتن آنها می شوند. حشرات مفید گرده افشان از شهد و شیره ی گل ها تغذیه کرده و با افزایش گرده افشانی سبب بهبود عملکرد محصولات باغ می شوند.

مبارزه بیولوژیک در حال حاضر بسیار مورد توجه کشاورزان و باغداران قرار گرفته است زیرا در مبارزه بیولوژیک با استفاده از حشرات مفید به جای سموم شیمیایی، هزینه کنترل آفات و مبارزه با آنها کاهش می یابد و همچنین با عدم مصرف سموم شیمیایی محصول سالم تری تولید می شود. حشرات مفید در کشاورزی مانند کفشدوزک، زنبور تریکوگراما، بالتوری سبز، سن شکارگر، آخوندک و … برای مبارزه با آفات می توانند تا حدودی موثر واقع می شوند.

انواع حشرات مفید در کشاورزی:

 کفشدوزک:

کفشدوزک هفت نقطه ای و کفشدوزک کریپتولموس، از حشرات مفید باغ هستند که جهت کنترل آفاتی از قبیل شپشک آرد آلود و بالشتک مرکبات، شته و … در مبارزه بیولوژیک با آنها مورد استفاده قرار می گیرند. کفشدوزک در تمام مراحل زندگی خود از لاروی تا حشره ی کامل شکارچی بوده و از انواع آفات شته، شپشک، سفید بالک، کنه، لارو بالپولک دارها و حتی تخم این آفات تغذیه می کند. یک کفشدوزک بالغ در طول زندگی خود می تواند حدود 2000 عدد شته را بخورد و تا حد زیادی به کنترل این آفت کمک کند. این حشرات اگر غذا و آفات به اندازه کافی در دسترس آنها نباشد برای ادامه حیات به مناطق دیگر مهاجرت می کنند.

حشرات مفید

حشرات مفید در کشاورزی (شیخك یا آخوندک):

آخوندک یکی دیگر از حشرات مفید در مبارزه بیولوژیک می باشد. این حشره برای باغچه، گل و گیاهان بسیار مفید است. آخوندک در مراحل پورگی و حشره کامل به منظور ادامه حیات از حشرات دیگر تغذیه می کنند. میزبانان این حشره زنجره، مگس، جیرجیرک، عنکبوت، ملخ، سیرسیرك‌ها، زنبورها، پروانه‌ها، شته و … می باشند. این حشرات به دنبال طعمه نمی روند و منتظر می مانند تا آفت در دسترسشان قرار گیرد به همین دلیل اگر با کمبود مواد غذایی رو به رو شوند از هم نوع خود تغذیه می کنند.

حشرات مفید

زنبور شكارگر تریکوگراما:

زنبور شکارگر تریکوگراما از حشرات مفید باغ بوده که در مبارزه بیولوژیک مورد استفاده قرار می گیرد. میزبانان این زنبور شکارگر پروانه ها و کرم ساقه خوار برنج، کرم غوزه پنبه، کرم ساقه خوار ذرت، کرم برگ خوار برنج و … می باشند. این زنبور تخم خود را در بدن یا تخم میزبان خود قرار می دهد و در تمام مراحل زندگی از محتویات بدن میزبان تغذیه کرده و آن را نابود می کند. گاهی زنبور تریکوگراما خود به طور مستقیم طعمه خود را شکار می کند و از آن تغذیه می کند.

حشرات مفید

 آسیابک:

آسیابک بسیار شبیه سنجاقک می باشد و گاهی با آن اشتباه گرفته می شود. آسیابک معمولا جثه بزرگ تری نسبت به سنجاقک ها دارد و همچنین آسیابک دارای دو جفت بال است ولی سنجاقک یک جفت بال دارد. آسیابک ها در اطراف استخر و جوی های آب وجود دارند. میزبانان این حشره معمولا پشه ها و انواع مگس ها بوده که در حال پرواز آنها را شکار و تغذیه می کنند.

حشرات مفید

حشرات مفید کشاورزی (بالتوری سبز):

بالتوری سبز یکی دیگر از حشرات مفید شکارگر می باشد که از میزبانان خود مانند شته، شپشک، شب پره و … تغذیه می کند و باعث کاهش جمعیت این آفات مخرب می شود. این حشره روی برگ، ساقه و شاخه ی درختان تخم گذاری می کند و در تمام مراحل با فرو بردن آرواره های خود در آفت از آنها و شیره های ترشح شده توسط آنها تغذیه می کند. بالتوری زمستان گذرانی خود را به صورت حشره کامل در زیر برگ ها، شاخه ها و شکاف تنه ها سپری می کند.

حشرات مفید

حشرات مفید در کشاورزی (سن شكارگر):

سن ها حشرات شکارچی هستند که میزبانان آن آفت هایی مانند شته، شپشک، پروانه ها، کنه ها و … می باشند. این حشره با نفوذ در بدن میزبان و تزریق موادی به داخل آن باعث از بین رفتن آنها می شود.

حشرات مفید

شیرمورچه:

شیر مورچه از خانواده بالتوری ها می باشد و به عنوان یک شکارچی تخم های خود را در داخل گودالی در خاک های نرم قرار می دهد و لارو آن با شکار سایر حشرات زندگی خود را ادامه می دهد. میزبانان این حشره مفید اغلب مورچه ها، سوسک ها و سایر حشرات موجود در خاک می باشد.

حشرات مفید

حشرات مفید در کشاورزی (مگس شكارگر):

مگس های شکارگر در مراحل لاروی و یا حشره ی کامل از سایر حشرات تغذیه می کنند و باعث نابودی آنها می شوند. حشرات کامل معمولا از شیره ی گیاهان و لاروها از میزبانان خود مانند شته ها، موریانه، زنبور ها و … تغذیه می کنند. این مگس ها از شهد گل و شیره ی آنها تغذیه می کنند و نقش مهمی در گرده افشانی دارند.

حشرات مفید

سوسک زمینی:

سوسک های زمینی نیز در مبارزه بیولوژیک تا حدودی مفید مواقع می شوند و با تغذیه از میزبانان خود از قبیل حلزون ها، لارو حشرات دیگر مانند شته، کنه و پروانه باعث نابودی آنها و کاهش جمعیت آفات می شوند.

حشرات مفید عنکبوت:

عنکبوت به عنوان یک حشره مفید شکارچی گاهی در مبارزه بیولوژیک مورد استفاده قرار می گیرد و با شکار و تغذیه از مگس ها، پشه ها، ملخ ها و بسیاری آفات دیگر آنها را نابود کرده و باعث کاهش جمعیت این آفات می شود.

حشرات مفید

 

برای مطالعه سایر دانستنی های کاربردی اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

پوسیدگی طوقه-پوسیدگی ریشه درخت-گموز
18 ژانویه
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی

پوسیدگی طوقه و ریشه درختان میوه و چگونگی درمان آن

بیماری های قارچی گیاهان پوسیدگی ریشه، پوسیدگی طوقه (گموز) و گال طوقه، باعث آسیب و خسارت زیادی به بسیاری از محصولات درختان دانه دار از قبیل سیب، زردآلو، هلو، گلابی، گیلاس و درختان هسته دار مانند پسته، گرد، بادام می شود. پوسیدگی در قسمت های مختلف درخت از طریق انواع قارچ خاکزی ایجاد شده که این قارچ ها از طریق خاک، آب و یا نهال آلوده منتقل می شود. تکثیر قارچ ها به سرعت اتفاق می افتد، که اگر رطوبت خیلی زیادی در دسترس باشد رشد خود را به سرعت انجام داده و باعث نابودی درختان می شود.

علائم بیماری در درختان زمانی بروز پیدا می کند که قارچ فعالیت خود را مدتی قبل آغاز کرده و روی گیاه مستقر شده باشد که در صورت گسترش بیماری مبارزه با آن بسیار دشوار است. بنابراین ضروری است که باغداران با نحوه ی انتقال، انتشار و پیشرفت بیماری آشنا باشند و با عدم خریداری پایه های آلوده و ضدعفونی کردن خاک قبل از کاشت از ابتلا و گسترش این بیماری جلوگیری کنند.

انواع پوسیدگی در درختان به شرح زیر است:

  1. پوسیدگی طوقه: این پوسیدگی در قسمت پوست پایین درخت در نزدیکی سطح خاک است (قسمت های پیوندی درخت) اتفاق می افتد و در درختانی که در نزدیکی خاک پیوند دارند بیشتر صورت می گیرد. پوسیدگی فیتوفترایی طوقه درخت گموز نام دارد.
  2. پوسیدگی یقه: پوسیدگی یقه در قسمت پایه درخت اتفاق می افتد و عامل بیماری به بافت پوست اطراف یقه (محل اتصال ریشه و تنه) و نزدیک به ریشه های اصلی حمله می کند.
  3. پوسیدگی ریشه: این پوسیدگی در سیستم ریشه ای درخت و دور از یقه و تنه درخت اتفاق می افتد. این نوع پوسیدگی در اکثر موارد همراه پوسیدگی طوقه و یقه می باشد. پوسیدگی ریشه شامل دو نوع پوسیدگی سفید ریشه و پوسیدگی عسلی ریشه می باشد.

نشانه های بروز بیماری پوسیدگی طوقه (گموز) و پوسیدگی ریشه درختان:

نشانه های اولیه پوسیدگی ریشه، طوقه و یقه در درختان به صورت کاهش توان و رشد درخت، پژمردگی و زرد شدن برگ ها، ترک خوردن پوست طوقه و ترشح شیره یا صمغ، تیرگی رنگ ریشه های اصلی و فرعی، تغییر رنگ لایه خارچی پوست درخت، کوچک شدن میوه ها و کاهش باردهی و عملکرد درختان می باشد.

پوسیدگی طوقه-پوسیدگی ریشه درخت-گموز

عوامل موثر در پیشرفت پوسیدگی ریشه، یقه و پوسیدگی طوقه (گموز) در درختان میوه چیست؟

  1. نوع گونه­ ی قارچ
  2. حساسیت میزبان
  3. شرایط آب­ و هوایی 

درختان هلو، زردآلو، بادام، گیلاس و آلبالو بـه گونه هاي مختلف قارچ، مانند قارچ فيتوفتورا حساس بوده و تنها درخت آلو تا حدودی نسبت به این قارچ مقاومت می کند. استفاده از پايه های مقاوم در مديريت بيماری های گياهی خاكـزاد ناشـی از قارچ Phytophthora دارای اهمیت بسیاری می باشد. بروز و شدت پوسیدگی های ریشه و یقه در درختان میوه کاملا در ارتباط مستقیم با رطوبت خاک هستند. اگرخاک از آب اشباع باشد قارچ به سرعت تکثیر شده و بیماری پیشرفت می کند. شرایط آب و هوایی مرطوب و محدوده دمای ١۵ الی ٢٣ درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری پوسیدگی دارد.

پوسیدگی سفید ریشه:

در بسیاری از درختان میوه مانند سیب در صورت مناسب بودن شرایط بیماری پوسیدگی سفید ریشه اتفاق می افتد. قارچ عامل این بیماری Rosellinia necatrix است که در مناطق معتدل بیشتر گشترش می یابد. علائم وجود این بیماری در ریشه درخت به صورت کوچک شدن برگ ها، زردی و خزان زود هنگام آنها، کاهش درخت و یا توقف رشد درخت، میوه کوچک و چروکیده و رشد میسیلیوم های کوچک سفید رنگ در سطح و یا زیر ریشه می باشد.

پوسیدگی طوقه-پوسیدگی ریشه درخت-گموز

مبارزه با بیماری پوسیدگی سفید ریشه:

  • انتخاب و خریداری نهال های گواهی شده، مقاوم به بیماری و اطمینان از سالم بودن آنها
  • ضدعفونی کردن خاک قبل از کاشت نهال با مواد شیمیایی یا حرارت بالا و آفتاب
  • کاشت درختان روی خاک پشته های کم ارتفاع به گونه ای که هنگام آبیاری، آب اطراف تنه و طوقه ی درختان را فرانگیرد.
  • پخش نکردن بافت های آلوده درختان در سطح باغ و خارج کردن آنها از باغ و سوزاندن آنها
  • در آوردن درختان مبتلا همراه با ریشه کامل، خارج کردن آنها از باغ و سوزاندن آنها و ضدعفونی محل درخت با محلول بردو صورت گیرد.

پوسیدگی عسلی ریشه:

در اکثر درختان میوه حساس به قارچ پوسیدگی عسلی ریشه که عامل آن قارچ Armillaria mellea اتفاق می افتد. این بیماری با نام های دیگر بیماری قارچی ریشه بلوط، پوسیدگی قارچی کلاهک دار و پوسیدگی بندکفشی شناخته می شود. علائم بروز این بیماری در اندام های هوایی درختان اکثرا مانند پوسیدگی سفید ریشه می باشد به طوری ضعف عمومی و کاهش رشد درخت و زردی برگ ها نمایان می شود. در اثر پیشرفت بیماری شاخه های خشکیده می شود و درخت می میرد. در خاک درختانی که آلودگی زیاد است ممکن است میسیلیم های کوچک قهوه ای شبیه بند کفش و در پای درختان کلاهک قهوه ای ظاهر شود.

پوسیدگی طوقه-پوسیدگی ریشه درخت-گموز

مبارزه با بیماری پوسیدگی عسلی ریشه:

  • انتخاب و خریداری نهال های گواهی شده، مقاوم به بیماری و اطمینان از سالم بودن آنها
  • ضدعفونی کردن خاک قبل از کاشت نهال با مواد شیمیایی یا حرارت بالا و آفتاب
  • در آوردن درختان مبتلا همراه با ریشه کامل، خارج کردن آنها از باغ و سوزاندن آنها و ضدعفونی محل درخت با محلول بردو صورت گیرد.

پوسیدگی طوقه درخت:

عامل بیماری گیاهی پوسیدگی طوقه قارچ های خاکزاد می باشد که Phytophthora یکی از آنها می باشد که گاهی این قارچ سبب پوسیدگی طوقه (گموز) درخت می شود. علائم این بیماری گموز نیز مانند پوسیدگی ریشه است که به صورت کوچک شدن برگ ها، زردی و خزان زود هنگام آنها، کاهش درخت و یا توقف رشد درخت، میوه کوچک و چروکیده ظاهر می شود. درختانی که مبتلا به پوسیدگی ریشه هستند گاهی اوقات پوسیدگی طوقه یا گموز نیز به مرور اتفاق می افتد و به تدریج باعث نابودی درخت می شوند.

پوسیدگی طوقه-پوسیدگی ریشه درخت-گموز

مبارزه با بیماری پوسیدگی طوقه (گموز):

اقدامات پیشگیرانه:

  • عدم احداث باغ در خاک هایی با زهکشی نامناسب
  • انتخاب و خریداری نهال های گواهی شده، مقاوم به بیماری و اطمینان از سالم بودن آنها
  • رعایت عمق مناسب هنگام کشت نهال و اجتناب از کشت عمیق آنها
  • در صورت امکان روش آبیاری درختان کرتی و قطره ای باشد.
  • کاهش علف های هرز و شاخ برگ اضافی اطراف تنه درختان
  • دقت در فواصل آبیاری درخت و جلوگیری از ماندن زیادی آب اطراف تنه

با رعایت موارد زیر تا حدودی از ابتلا به بیماری پوسیدگی طوقه فیتوفترایی (گموز) و یا حتی ریشه جلوگیری می شود اما در صورت ابتلا با روش های زیر درخت را درمان کنید.

درمان پوسیدگی طوقه:

  • در صورت بروز آلودگی در مراحل اولیه پوسیدگی طوقه، ضدعفونی طوقه درخت با قارچ کش الیت یا همان فوزتیل آلومینیوم امکان پذیر است. در این روش درخت آلوده را به طور کامل از خاک در آورده و به بیرون باغ برده، سپس محل همان درخت و یک درخت قبل و بعد آن باید با الیت ضدعفونی شود.
  • پیشگیری از گسترش پوسیدگی طوقه با آزاد سازی طوقه درخت و قرار گیری آن در معرض هوا با کنار زدن خاک
  • جلوگیری از خاک ریزی پای طوقه درخت مخصوصا درخت بیمار
  • حفر حلقه ای به شعاع 50 تا 100 سانتی متر دور درخت به صورتی که آب پای طوقه درخت نرسد.
  • ضدعفونی طوقه با محلول بردوفیکس در مراحل اولیه بیماری (با چاقو قسمت های پوسیده را تراش دهید تا به بافت سالم برسید و سپس با محلول بردو روی قسمت های تراشیده شده به صورت پانسمان آغشته کنید).
  • در صورتی که پوسیدگی بیش از یک سوم دور طوقه را فرگرفته باشد فقط می توانید خاک پای درخت را کنار بزنید و تا حدودی عمر آن را افزایش دهید.
  • درختان با آلودگی شدید و یا خشک شده را همراه ریشه کامل درآورده و از باغ خارج کنید و سپس محل درخت را با آب آهک رقیق یا محلول بردو ضدعفونی کرده و حداقل به مدت یک سال در آن مکان درخت دیگری نکارید.
  • تقویت درختان بیمار و رسیدگی به تغذیه ی آنها به صورت اوصولی و با نظر مشاور گیاهپزشک تا حدودی در کاهش آلودگی و جلوگیری از پیشرفت  پوسیدگی طوقه موثر است.

گال طوقه:

بیماری گال طوقه بیشتر به گیاهان علفی و چوبی حمله می کند و در صورت مناسب بودن شرایط در اکثر باغ های میوه شیوع پیدا می کند. عامل این بیماری قارچ Agrobacterium tumefaciens است که سبب بروز برجستگی های گرد (گال) به قطر چند میلی‌متر تا ۱۵ سانتی‌متر در محل یقه یا روی ریشه و بیشتر در محل زخم‌های هرس و گاهی هم روی تنه تشکیل می‌شود. در صورت شیوع بیماری گال طوقه ریشه رشد ضعیفی دارد و بافت های نزدیک گال رنگ تیره ای پیدا می کند.

پوسیدگی طوقه-پوسیدگی ریشه درخت-گموز

مبارزه با بیماری گال طوقه:

  • انتخاب و خریداری نهال های گواهی شده، مقاوم به بیماری گال طوقه و اطمینان از سالم بودن آنها
  • کشت نهال های در خاک مناسب با زهکشی خوب و بالا
  • استفاده از پیوند جوانه به جای پیوند چوب در زمان پیوند زدن درختان
  • حدف نهال و درختان آلوده به بیماری و خارج کردن آنها از باغ و وسوزاندن آنها
  • ضدعفونی ریشه و طوقه نهال قبل از کاشت با فرو بردن آنها به مدت چند دقیقه در محلول هیدروکلرواکسی تتراسیکلین

برای مطالعه سایر دانستنی های کاربردی اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

روش کاشت نهال
12 ژانویه
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی

روش کاشت نهال

ویژگی های یک نهال خوب و مرغوب چیست؟ روش کاشت نهال

  • نهال پیوندی باید بدون انشعاب و دارای پایه و پیوندک باشد.
  •  پایه و پیوندک باید از نظر تجانس و تطابق کاملا با یکدیگر سازگار باشد.
  • محل پیوند نباید در فاصله کمتر از 15 سانتی متری سطح زمین باشد.
  • یکی دیگر از ویژگی های نهال خوب این است که زخم محل پیوند باید کاملا سالم و حالت طبیعی داشته باشد.
  • رقم خریداری شده با آب و هوای منطقه سازگار باشد و نسبت به آفات و بیماری های شایع در آن منطقه مقاوم باشد.
  • جوانه های روی تنه به خصوص در دو سوم قسمت پایینی سالم و قوی باشند تا بتوانند پس از کاشت در زمین اصلی و سربرداری آن، شروع به فعالیت نموده و تعداد شاخه های لازم را در جهات مختلف تنه درخت تولید نمایند.
  • ویژگی دیگر یک نهال خوب باید به اندازه کافی رشد طولی و قطری داشته باشد. حد استاندارد پیش بینی شده در مورد نهال انواع درختان میوه، ارتفاع  80 سانتی متری و قطر 1 تا 1.5 سانتی متر می باشد. در ادامه شرایط و روش کاشت نهال بیان شده است.

روش کاشت نهال- ویژگی نهال خوب

روش های کاشت نهال

چطور یک نهال را بکاریم؟

نکات مهم در مورد روش کاشت نهال:

برای زمان کاشت و شرایط مختلف در حین کاشت همیشه مسائل متعددی بیان شده است. برخی باغداران بر این باور هستند که بهتر است نهال را زمانی که خواب است از خاک بیرون آورد و کاشت تا در شروع فصل رشد در محل جدید مستقر باشد. شما برای کاشت اوصولی و داشتن یک درخت سالم باید زمان و روش درست کاشت نهال را بدانید پس در ادامه مطلب همراه ما باشید.

  • انتخاب نوع نهال:

انتخاب نوع نهال یکی دیگر از مسائل مهم در خرید و کاشت می باشد. برای خرید دقت داشته باشید که در اندازه ی مناسب باشد کوچک یا خیلی بزرگ نباشد. پوست، ریشه، تنه و شاخه ها باید صاف، شاداب، حالت طبیعی، سالم و دارای ریشه فراوان باشد. نهال باید ساقه ای عمودی و به طرف بالا داشته باشد و از نظر سن یکساله(از زمان پیوند) و یا دوساله(از زمان کاشت بذر در خزانه) باشد.

  • زمان کاشت:

زمان کاشت یکی از اصلی ترین و مهم ترین مسائل در روش کاشت نهال است. بهترین زمان خرید و کاشت نهال اواخر اسفند و اوایل بهار می باشد. از زمان خرید تا زمان کاشت آن نباید فاصله ی طولانی باشد و بالافاصله بعد از خرید، آن را کشت کنید زیرا ممکن است با ایجاد فاصله طولانی آن را  از بین ببرد.

ویژگی نهال خوب-روش کاشت نهال

  • شرایط آب و هوا در روش کاشت نهال:

شرایط آب و هوایی در زمان کاشت در زمین باید معتدل باشد تا در هنگام کاشت نهال هیچ آسیبی به آن نرسد. هوا به نسبت خوب و باد با شدت نوزد.

  • نوع خاک:

خاک منطقه انتخاب شده برای کاشت نهال باید دارای بافت مناسب نوع نهال، نرم، یکنواخت و عاری از هرگونه مواد اضافی مانند گچ، سیمان، کلوخه، سنگ و … باشد. نهال نیز مانند درخت کامل دارای نیازهای متفاوتی می باشد و بهتر است قبل از کاشت آزمایش خاک انجام داد تا وضعیت خاک از نظر بافت و مواد غذایی مشخص شود و سپس با توجه به آزمایش خاک کمبودهای خاک را شناسایی کرد و نسبت به اصلاح آن اقدام کرد. در صورتی که خاک با مشکل مواد غذایی روبه رو بود با توجه به نتایج آزمایش خاک به منظور تقویت و رفع کمبودها کوددهی را انجام دهید. به این منظور می توانید از انواع کودهای کامل و ارگانیک و یا کود دامی پوسیده استفاده کنید.

  • محل کاشت نهال:

بهترین روش کاشت نهال این است که یک منطقه ی مناسب انتخاب شود که اطراف آن مشکلی نباشد و گیاه دیگری در رقابت با نهال کاشته نشده باشد تا به خوبی بتواند رشد کند. گودالی با عمق مناسب حفر کنید و سپس آن را بکارید. عمق چاله باید به اندازه ای باشد که تمام ریشه ها را در بربگیرد و بخشی از ساقه با خاک پوشیده شود در این صورت نهال سالم مانده و به خوبی رشد می کند.

  • آبیاری:

میزان نیاز آبی نهال های مختلف متفاوت می باشد و برای اینکه میزان آبی مورد نیاز آنها در اختیارشان قرار گیرد باید در میزان و دفعات آبیاری دقت لازم را داشت. در روزهای اول کاشت نهال معمولا اکثرا نیاز دارند که هر روز آبیاری شوند و ریشه به طور کامل سیراب شود.

ویژگی نهال خوب-روش کاشت نهال

انواع نهال:

 ریشه عریان: 

نهال های ریشه عریان را می توانید قبل از بیدار شدن درخت اواخر زمستان از نهالستان های معتبر تهیه کنید. در هنگام خرید توجه داشته باشید که سالم، دارای ریشه تازه و عاری از زخم و بیماری باشد. برای کاشت طوری که ریشه ها در هم پیچ نخورد آن را در کف چاله قرار دهید و مقداری خاک بریزید تا چاله پر شود و با پا فشار دهید تا خاک اطراف آن فشرده شود و سپس آن را آبیاری کنید.

ویژگی نهال خوب-روش کاشت نهال

 گلدانی: 

نهال های گلدانی برای انتقال به زمین و کاشت محدودیتی زمانی ندارند و در طول سال می توان آنها را کاشت. در هنگام خرید باید دقت کنید که به اندازه کافی ریشه داشته باشد. برای کاشت، عمق چاله را دو برابر قطر دهانه گلدان حفر کنید. این رقم بسیار حساس می باشند و برای کشت آنها باید دقیق عمل کرد. ریشه های اضافی را قطع کنید و نهال را طوری که ریشه در هم پیچیده نشود در داخل چاله بکارید و اطراف آن را خاک بریزد تا چاله پر شود. بعد از کاشت می توانید در صورت نیاز می توانید از کودهای کامل ارگانیک و یا کودهای دامی پوسیده استفاده کنید و سپس آبیاری را انجام دهید.

ویژگی نهال خوب-روش کاشت نهال

 گونی پیچ: 

بعضی از نهال ها به دلیل حساسیتی که دارند به دلیل اینکه طی انتقال آسیب نبینند با یک گونی محکم پیچیده می شوند و برای جلوگیری از کاهش رطوبت ریشه مقداری آب مرتبا به گونی اطراف ریشه اضافه می شود. برای کشت، چاله باید به اندازه کافی عمق داشته باشد. پس از کاشت اطراف آن را با خاک و یا مقداری کود دامی پوسیده در صورت نیاز با توجه به آزمایش خاک پر کنید و سپس آبیاری را انجام دهید.

 

 

برای مطالعه سایر دانستنی های کاربردی اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

زئولیت-اصلاح خاک
07 ژانویه
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی

کاربرد زئولیت در کشاورزی

خاک یکی از سه عنصر اصلی در کشاورزی می باشد. خاک نامناسب طبیعت با نشاط و سرسبز را تبدیل به منظره ای خشک و بدون سرسبزی می کند. در بیشتر موارد خاک های غیر حاصل خیز و نامرغوب اصلاح می شوند و دوباره به کیفیت مطلوبی می رسند. با اصلاح خاک های بی کیفیت و تبدیل آنها به خاک حاصل خیز می توان گیاهان را کاشت و از آنها انتظار رشد خوب و عملکرد بالایی داشت. در ادامه یکی از روش های اصلاح خاک با ترکیب زئولیت بیان شده است، پس با ما همراه باشید.

زئولیت(zeolite) چیست؟

زئولیت یکی از اصلاح کننده های خاک که به منظور بهبود بخشیدن به کیفیت خاک و بهره وری بیشتر از خاک و رشد و عملکرد بالاتر محصولات کشاورزی به کار می رود می باشد. کاربرد این ماده در خاک در کشت های زراعی، باغی ظرفیت نگهداری آب در خاک را افزایش می دهد. علاوه بر این زئولیت دارای موادی مانند کلسیم، پتاسیم، سدیم، منیزیم، فسفر، گوگرد، مس، آهن و … می باشد و می توان از آن به عنوان بهترین مکمل و کود در کشت محصولات مختلف استفاده کرد.

زئولیت-اصلاح خاک

مزایای کاربرد زئولیت در خاک:

اصلاح خاک:

خاک های قابل کشت برای محصولات کشاورزی گاهی دچار مشکلاتی است که نیاز است نسبت به اصلاح آن اقدام کرد. با کاربرد زئولیت در خاک می توان جمعیت میکرو ارگانیسم های مفید خاکزی را افزایش داد و تاثیری زیادی بر رشد گیاهان گذاشت. با افزایش فعالیت باکتری های تثبیت کننده نیتروژن در خاک شرایط تهویه و تخلخل در خاک بهتر می شود. این امر سبب می شود که رشد ریشه در خاک به خوبی صورت بگیرد و در نتیجه رشد و عملکرد گیاهان نیز افزایش یابد.

افزایش جذب آب:

زئولیت به دلیل ساختاری که دارد می تواند آب زیادی جذب کند. با مصرف آن در خاک می توان در زمانی که ریشه با کمبود رطوبت مواجه است از آب جذب شده توسط زئولیت مصرف کند. زئولیت سریع در خاک تجزیه نمی شود و مودت زیادی در خاک باقی می ماند و مواد مغذی لازم را به خاک می رساند و باعث کیفیت بیشتر آن می شود.

تنظیم PH خاک با زئولیت:

برخی از خاک های به دلیل شوری و بالا بودن PH مناسب کشت گیاهان نمی باشند و یا رشد گیاهان در این خاک ها کمتر می باشد. استفاده از زئولیت در خاک می تواند با تنظیم کردن PH میزان شوری خاک را کاهش دهد.

حفظ و نگهداری رطوبت در خاک:

همانطور که گفته شد زئولیت ها به دلیل ساختاری که دارند توان جذب آب بالایی دارند. همچنین آنها می توانند به عنوان یک مخزن آب را به مدت طولانی در خاک نگه دارند و در صورت نیاز گیاه در اختیارش قرار دهند تا گیاه آن را جذب کند. در روزهای گرم با تابش مستقیم آفتاب مقداری از آب در دسترس گیاه با تبخیر از بین می رود. با کاربرد زئولیت در خاک، آنها می توانند هنگام پایین آمدن دما با جذب رطوبت هوا میزان آب تبخیر شده را جبران کنند و آن را در دسترس گیاه قرار دهند.

بهبود رشد رویشی و زایشی گیاهان:

زئولیت علاوه بر اصلاح بافت خاک و تنظیم شوری آن به دلیل عناصرغذایی که دارد سبب می شود که گیاهان رشد بهتری داشته باشند. زئولیت با جذب آب و جبران کمبود آب مورد نیاز ریشه به عنوان یک حاصلخیز کننده طبیعی خاک عمل می کند و باعث افزایش تهویه و تخلخل خاک و کیفیت هرچه بیشتر آن می شود. با اضافه کردن زئولیت در خاک می توان سبب افزایش حاصلخیزی و رشد بهتر و افزایش عملکرد در کشت محصولاتی مانند گندم، سبزیجات مانند بادمجان و هویج، درختان میوه مانند سیب شد.

زئولیت-اصلاح خاک

روش مصرف زئولیت در خاک کشاورزی:

برای مصرف زئولیت می توانید قبل از کشت محصولات، زئولیت را با خاک، کودهای کشاورزی و کود حیوانی پوسیده شده مخلوط کنید. از ترکیب ایجاد شده می توانید به صورت چالکود در پای درختان چال کنید و یا بر روی سطح خاک پخش کنید. میزان مصرف زئولیت در کشت محصولات مختلف متفاوت می باشد و معمولا با توجه به نوع خاک، بین 1500 تا 2000 کیلوگرم در هکتار و در باغات بین 2000 تا 3000 کیلوگرم در هکتار بر اساس تعداد و سن درختان، آنالیز خاک و نظر کارشناس توصیه شده است.

پوساندن کود دامی با زئولیت:

یکی از مشکلات اصلی کشاورزان و باغداران پوساندن کود حیوانی می‌باشد. به دلیل اینکه مصرف کود حیوانی نپوشیده مشکلات زیادی دارد و زمان پوساندن کود دامی طولانی می باشد از طرف کشاورزان خیلی رغبت به پوساندن کود نمی باشد، اما اگر کود دامی درست پوسیده شده در خاک مصرف شود مزایای زیادی دارد. یکی از روش های فرآوری کود دامی مخلوط کردن آن با زئولیت می باشد. مصرف کود فرآوری شده با زئولیت در خاک علاوه بر حفظ نیتروژن آن باعث افزایش بهره وری کودهای مصرفی در طول فصل می شود.

زئولیت-اصلاح خاک

برای فرآوری کود حیوانی با زئولیت باید رطوبت بین 20 تا 30 درصد باشد. اگر رطوبت بیشتر بود باید کود را پهن کرد تا رطوبت کمتر شود و به رطوبت ایده آل برسد. برای بررسی رطوبت خاک می توان مقداری کود حیوانی را در دست مشت کرد اگر دست خیس شد بدون اینکه آب بچکد، رطوبت کود مناسب است. اگر کمتر بود می توان کود را به ارتفاع 60 سانتی متر پهن کرد و با آب پاشی رطوبت را بالا برد. وقتی رطوبت مناسب بود زئولیت را به خوبی روی کود حیوانی پخش کنید و کامل بهم بزنید تا با کود حیوانی مخلوط شود. مخلوط کود حیوانی و زئولیت را به صورت کله قند روی هم فشرده کنید. 20 تا 30 روز صبر کنید تا کود کاملا فرآوری، پوسیده و آماده مصرف گردد.

 

 

برای مطالعه سایر دانستنی های کاربردی اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده و خرید سایر اصلاح کننده های خاک هیومیک اسید و آنتی سالت آکام اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

آزمایش خاک- خاک قلیایی
02 ژانویه
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی

آزمایش خاک در کشاورزی

چرا باید آزمایش خاک را انجام دهیم؟

آزمایش خاک قبل از کاشت از آن جنبه مهم است که می توان مشکلات احتمالی مانند کمبود عناصر غیر فعال در ناحیه ریشه را تشخیص داد و قبل از سرمایه گذاری برای کاشت آن را برطرف نمود. به طور کلی هدف از آزمایش خاک بهتر شدن رشد گیاه، اطلاع از کمبودها و برنامه ریزی درست و دقیق برای تغذیه و استفاده از کود در طول دوره ی رشدی گیاه می باشد. برای کاشت گیاهان باید اطلاع داشته باشید که خاک منطقه انتخاب شده اسیدی یا قلیایی است و آیا مناسب کشت گیاه شما می باشد یا خیر.

چه زمانی باید آزمایش خاک را انجام داد؟

بهترین زمان برای انجام آزمایش خاک اول بهار و اواخر پاییز است. در این زمان ها فعالیت های کشاورزی در زمین یا باغ کمتر است و همچنین نتایج آزمایش خاک می تواند کمبودها را مشخص کند تا در کوددهی پاییزه یا بهاره نسبت به جبران آنها اقدام کرد.

آزمایش خاک-خاک قلیایی

 

نکات مهم در نمونه برداری:

  • ایده آل ترین نمونه خاک بایستی حداقل 400 گرم تا چند کیلو با توجه به آزمایش مورد نظر وزن داشته باشد. زمین محل آزمایش بایستی کاملا یکنواخت بوده و هیچ تفاوت آشکاری در آن دیده نشود.

آزمایش خاک- خاک قلیایی

  • برای تهیه یک نمونه بایستی در مسیری به شکل w در سطح مزرعه نمونه های فرعی تهیه گردد. توصیه می شود که برای تهیه هر نمونه 20 تا 30 نمونه فرعی گرفته شود. نمونه های فرعی باید کاملا مخلوط شده و از آن یک نمونه اصلی برای ارسال به آزمایشگاه تهیه شود.
  • نمونه برداری خاک باید از عمق 25 تا 30 سانتی متری تهیه گردد و قبل از نمونه برداری پنج سانتی متر از خاک سطحی کنار زده شود.
  • نمونه برداری خاک باید از اطراف ریشه باشد و در هر کشتی متفاوت است. مثلا گندم که ریشه سطحی دارد نمونه برداری از عمق کمتری است و یا مثلا پسته که ریشه عمیق تری دارد نمونه برداری خاک باید از عمق بیشتری صورت گیرد.
  • در باغ ها، نمونه ها باید طوری از زمین اطراف درخت گرفته شود که نماینده خاک پای درخت باشد. خاک بین ردیف درختان و وضعیت متفاوتی از خاک زیر درخت دارد.

آزمایش خاک-خاک قلیایی

  • دقت داشته باشید که خاک نمونه برداری شده از منطقه ای باشد که چالکود استفاده نشده باشد.
  • خاک نمونه برداری شده جهت ارسال برای آزمایش خاک نباید حاوی برگ و ساقه گیاهان باشد.
  • قبل از شروع به نمونه برداری از تمیز بودن وسایل نمونه برداری (مته یا بیل، بیل، بیلچه و سطل) مطمئن شوید.
  • بعد از کوددهی در زمین نمونه برداری نکنید. بهترین زمان نمونه برداری بعد از برداشت محصول است.

آزمایش خاک-خاک قلیایی

تفسیر نتایج آزمایش خاک:

تفسیر آزمایش برای گیاهان مختلف متفاوت است و نشان دهنده این است که آیا عنصر یا شاخص مورد نظر، می تواند شرایط مطلوب را برای گیاه شما ایجاد کند یا گیاه از نظر این عناصر دچار کمبود می باشد. با آزمایش خاک بافت و ساختمان، حضور یا عدم حضور کربنات ها، اسیدیته خاک (اسیدی یا قلیایی)، هدایت الکتریکی (EC)، میزان ماده آلی خاک و عناصر موجود در آن و میزان آنها مشخص می شود.

آزمایش خاک- خاک قلیایی

اسیدیته خاک:

قابلیت جذب عناصر غذایی وابستگی زیادی به PH خاک دارد. عناصر غذایی در PH های مختلف، حلالیت های متفاوتی دارند. بازدهی تغییرات PH بین 0 تا 14 متغیر  است. اگر PH برابر 7 باشد نشانه ی ختثی بودن است. هرچه از 7 به سمت صفر کاهش یابد خاصیت اسیدی خاک افزایش پیدا می کند و هرچه از سمت 7 به سمت 14 افزایش یابد خاصیت قلیایی خاک نیز افزایش می یابد.

تجزیه مواد آلی و بارندگی موجب کاهش PH خاک می شود. به طور مثال در مناطق خیلی مرطوب و بارانی به علت شسته شدن کاتیون های بازی، خاک حالت اسیدی پیدا می کند و در نواحی گرم و خشک خاک حالت قلیایی دارد. اکثر گیاهان برای اینکه بهتر رشد کنند باید در خاکی با PH تقریبا خنثی کشت شوند.

اسیدیته خاک های ایران در اکثر موارد به دلیل وجود کربتان کلسیم، سولفات کلسیم و … بیشتر از 7 می باشد. گاهی کشاورزان و باغداران از تاثیر کودهای مصرفی برای گیاهانشان رضایت ندارند و از این موضوع غافل هستند که برای دسترسی بهتر گیاه به مواد غذایی باید PH خاک را تنظیم کرد.

آزمایش خاک -خاک قلیایی

عوامل موثر بر PH خاک:

  • باران: بارندگی به صورت طبیعی می تواند میزان اسیدی بودن خاک را افزایش بدهد.
  • کوددهی نامناسب: اضافه کردن کود اشتباه یا در زمان نامناسب با مقدار زیاد باعث تغییر در PH خاک می شود.
  • نوع گیاه: برخی گیاهان مانند لوبیا نه تنها باعث تحت تاثیر نیتروژن خاک قرار می گیرد و باعث اسیدی شدن خاک می شود.
  • آبیاری ضعیف: ایجاد رواناب و آبیاری نامناسب با تخریب ساختمان خاک و شستشوی مواد غذایی باعث تغییر در  PH می شود.

بافت و ساختمان خاک:

بافت خاک، نرمی یا سفتی، سبک یا سنگینی و حاصلخیزی یا ضعیف بودن آن را نشان می دهد. برای کشت گیاهان در خاک باید بدانید که خاک انتخاب شده دارای چه بافتی است و مناسب رشد گیاه می باشد یا خیر. ظرفیت نگهداری آب در خاک، زهکشی و تخلل در بافت های مختلف خاک متفاوت می باشد. برخی از خاک ها قدرت نگهداری آب کمتری دارند و مناسب رشد گیاهان نمی باشد. با آزمایش خاک، درصد اجزای تشکیل دهنده بافت خاک مشخص می شود. به طوری کلی بافت خاک به به دسته خاک شنی (Sand)، خاک ماسه ای (Silt) و خاک رسی (Clay) تقسیم می شود. با آگاه شدن از نوع بافت خاک خاک می توان نسبت به اصلاح بافت خاک اقدام کرد تا گیاهان رشد و عملکرد بهتری داشته باشند.

عناصر غذایی خاک:

گیاهان برای رشد نیاز به یک سری عناصر غذایی ضروری دارد. نیتروژن، فسفر و پتاس سه عنصر اساسی و مورد نیاز گیاهان برای رشد می باشد. علاوه بر این عناصر باید میزان آهن، مس، روی، مولیبدن، منگنز، منیزیم و یا ماده آلی خاک به میزانی که مورد نیاز گیاه است در دسترس آن قرار گیرد. با گرفتن نمونه از خاک و آزمایش آن می توان از کمبود هرکدام از این عناصر آگاه شد و در طول دوره ی رشد گیاه با توجه به درصد هرکدام از این عناصر در آزمایش خاک و نیاز گیاه، از کوددهی و تغذیه درستی استفاده کرد تا گیاه رشد خوبی داشته باشد و عملکرد بهتری نشان دهد.

اصلاح خاک قلیایی:

برای اصلاح خاک هایی با بافت قلیایی توصیه شده است که از ترکیبات اسید سولفوریک، اسید انفوریک، اسید فسفریک، اسید هیومیک، گوگرد، سولفات آمونیوم و سایر کودهای سولفاته … استفاده شود. برای استفاده از هر ترکیب، روش استفاده و میزان آن باید به نوع کشت و آزمایش خاک توجه کرد و برای استفاده دقیق تر حتما با مشاوران متخصص در این زمینه مشورت کنید.

با توجه به اهمیت انجام آزمایش خاک اگر شما کشاورز و باغدار عزیز تصمیم گرفتید که خاک زمین یا باغ خود را آزمایش کنید و از وضعیت آن آگاه شوید، می توانید با همین روش ساده ای که توضیح داده شد از باغ یا زمین خود نمونه خاک تهیه کنید و برای کارشناسان فروشگاه کشاورزی اگری اد بفرستید، تا خاک شما مورد آزمایش قرار گیرد و از کمبودها و یا مشکلات آن آگاه شوید و بتوانید نسبت به اصلاح آن درست و اوصولی اقدام کنید.

 

برای مطالعه سایر دانستنی های کاربردی اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

هیدروپونیک
30 دسامبر
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی, ویدئو های کاربردی کشاورزی

ساخت باغچه هیدروپونیک خانگی

هیدروپونیک

کشت هیدروپونیک یکی از روش های کشت بدون خاک با استفاده از محلول مواد غذایی می باشد. این روش کشت نیازی به شخم و یا آبیاری ندارد. محلول مواد غذایی به صورت مایع در اختیار گیاه قرار می گیرد. در روش کشت هیدروپونیک مصرف آب کاهش می یابد. این روش مناسب مناطقی است که خاک آنجا دچار بیماری و یا غیر قابل کشت است. در کشت به وسیله این روش شرایطی از قبیل نور، دما، رطوبت آسان تر می باشد. باغداری هیدروپونیک شاید برای برخی افراد خسته کننده و یا پیچیده باشد. اما با انتخاب یک سیستم ساده می توانید در حیاط، تراس و یا پشت بام خود یک باغچه هیدروپونیک خانگی داشته باشید.

برای کشت میوه و سبزیجات بدون مواد سمی بهترین روش کشت، کشت بدون خاک است. پرورش گیاهان به روش هیدوپونیک دارای مزایای زیاد نسبت به کشت در فضای باز است. امکان رشد گیاه در تمام فصول سال، کنترل بهتر شرایط محیطی و مدیریت بهتر آب و کاهش مصرف آن، با توجه به مشکل کم آبی کشور از مزایای کشت هیدروپونیک نسبت به فضای باز می باشد.

هیدروپونیک

بستر کشت:

برای بستر کشت در این از فضایی استفاده می کنند که کدر باشد تا نور خورشید وارد نشود و از رشد خزه در محیط ریشه جلوگیری شود. در سازه هایی که  آماده می شود برای هیدروپونیک فقط آن نقطه ای که گیاه در آن قرار دارد باز می باشد. برای ساخت سازه از لوله های پلی اتلین استفاده می کنند.

انواع کشت هیدروپونیک:

سیستم باز:

در این روش به صورت سیستم باز تمامی عناصر غذایی که مورد نیاز گیاه است در یک مرحله در دسترس گیاه قرار می گیرد. بعد از اینکه گیاه از محلول غذایی استفاده کرد مواد از طریق منافذی که در بستر کشت قرار دارد خارج می شود.

سیستم بسته:

در روش هیدروپونیک به صورت سیستم بسته مواد غذایی که در آب حل شده اند بیشتر در یک مرحله در دسترس گیاه قرار می گیرند و مرتب میزان و کیفیت آن مورد بررسی قرار می گیرد تا محلول دارای کیفیت بالایی باشد و تمامی عناصر مورد نیاز گیاه در دسترسش قرار گیرد. در صورت کمبود برخی عناصر در محلول غذایی مجددا به آن اضافه می شود.

این ویدئو به طور کامل ساخت یک باغچه هیدروپونیک خانگی را نشان می دهد:

 

شما می توانید با انتخاب یک سازه ساده و مشورت با مشاور گیاهپزشک برای طراحی و کشت گیاهان در آن، یک باغچه هیدروپونیک خانگی درست کنید و از آن لذت ببرید.

برای مطالعه سایر دانستنی های کاربردی اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

 

هرس-هرس شلجمی-هرس جامی
15 دسامبر
باغبانی, دانستنی های کاربردی, زراعت, گیاه پزشکی

هرس درختان میوه

چرا باید هرس کنیم؟

هرس و پیرایش به معنی شکل دادن و فرم دهی درختان به منظور رسیدن به هدف خاصی می باشد. هدف از هرس افزایش رشد، حفظ شکل و ساختار درخت، رسیدن نور و هوا بیشتر به شاخه های میانی، تقویت شاخه های اصلی و بالابردن مقاومت آنها نسبت به باد و فشار ناشی از وزن میوه و برف، حذف شاخه های خشک و بیمار و مهم تر از همه افزایش گلدهی و باردهی است. هرس شلجمی و هرس جامی یکی از پرکاربردترین انواع هرس برای درختان میوه می باشد.

هرس-هرس شلجمی-هرس جامی

انواع هرس درختان میوه:

هرس گرد یا آزاد:  

  • هرمی:

 هرس هرمی بیشتر برای درختان میوه و درختان زینتی مانند سپیدار، چنار و کاج استفاده می شود. در این روش به درخت اجازه داده می شود که به طور طبیعی در حالی که شاخه مرکزی آن از شاخه های فرعی بلندتر است، رشد کند و هرس تنها محدود به حذف شاخه های فرعی اضافی و قطع شاخه های پایینی تنه تا ارتفاع دلخواه می باشد.

درختانی که به شکل هرمی هرس می شوند، چون طول شاخه های پایینی آنها بیشتر از شاخه های فرعی جوان بالاتر هستند، می باشند شکل هرم به خود می گیرند به طوری که ارتفاع زیاد و قطر شاخساره کم می باشد به همین دلیل کار کردن با آنها سخت می باشد و از این شکل کمتر در هرس درختان میوه استفاده می کنند.

هرس-هرس هرمی

  • شلجمی:

 هرس شلجمی بیشتر در میوه کاری و برای محدود کردن ارتفاع درختانی مانند گلابی، سیب، زردآلو، بادام، آلو و … و گسترده کردن شاخساره ی آنها به کار می رود. در هرس شلجمی پس از کاشت نهال در زمین، سر آن در فاصله ای حدود 120 تا 150 سانتی متری زمین قطع می شود. این نهال در سال بعد تعدادی شاخه فرعی تولید می کند و در زمستان تعدادی از آنها که رشد عمودی و زاویه بسته  دارند حذف می شوند.

شاخه هایی که انتخاب شدند در هرس شلجمی اگر طول آنها از 30 سانتی متر بیشتر باشد باید دوباره هرس و کوتاه شوند تا خود آنها هم تولید شاخه های جانبی کنند ولی اگر کوتاه هستند سر زنی و کوتاه کردن آنها را باید در سال آینده انجام داد. در روش شلجمی باعث می شود که درخت در همه اطراف خود دارای شاخه های قوی باشد و بتواند محصول زیادی تولید کرده و در برابر وزن و فشارهای خارجی مقاومت کند.

هرس-هرس شلجمی

  • جامی:

 هرس جامی بسیار شبیه شلجمی می باشد با این تفاوت که در هنگام انتخاب شاخه های اصلی، فاصله عمودی آنها با همدیگر کمتر و حدود 10 تا 15 سانتی متر در نظر گرفته می شود. شکل هرس جامی بیشتر در درخت هلو، آلو و برخی از ارقام سیب و بادام کاربرد دارد.  مزیت هرس جامی باز بودن قسمت مرکزی شاخساره و نفوذ نور کافی به درون آن می باشد. یکی از مشکلات هرس جامی این است که محل اتصال شاخه های اصلی به تنه، به دلیل تراکم آنها به نسبت ضعیف است و همیشه امکان دارد در اثر وزن میوه و فشار ناشی از برف، تنه شکاف بردارد و درخت از بین برود.

هرس-هرس جامی

  • پاچراغی:

هرس پاچراغی در پیرایش تاک و بوته های مشابه مانند انواع ورد غیر رونده می باشد. برای پیرایش تاک به روش پاچراغی، در اول بهار، قلمه را بهتر است به خاطر رشد سریع، پیش از اینکه ریشه دار شده باشد، در محل اصلی کشت کرده و طوری از نزدیک سطح زمین قطع می شود که تنها یک جوانه روی آن باقی بماند. در طول بهار از رشد این جوانه، شاخه ای به وجود می آید که ابتدا ظریف است و باید توسط قیم محافظت شود. این شاخه در آینده تنه اصلی بوته تاک را تشکیل خواهد داد و باید پس از اینکه طول آن به ارتفاع دلخواه برای تشکیل شاخساره (حدود 75 سانتی متر) رسید، سر آن را قطع کرد.

هرس-هرس پاچراغی

هرس پهن داربستی:

  • طنابی:

هرس طنابی، که یکی از پرمحصول ترین شکل های پیرایش درختان است، گیاه تنها از یک ترکه به طول 120 تا 150 سانتی متر تشکیل می شود. در روش طنابی گیاهان که روی پایه های بسیار کوتاه کننده پیوند شده اند، به طور متراکم (یعنی به فاصله 30  تا 60 سانتی متر روی ردیف و حدود 100 سانتی متر بین دو ردیف) کشت می شوند و با هرس پیوسته زمستانه و تابستانه، همیشه به شکل و اندازه اولیه نگهداشته می شوند. شکل های یک شاخه ای در برگیرنده انواع مختلفی مانند عمودی، مایل، ضربدری و غیره می باشد.

  • چنگالی:

هرس چنگالی، فاصله کشت بیش از شکل های تک شاخه است و به 150 تا 200 سانتی متر روی ردیف و بین دو ردیف می رسد. در این روش، پس از این که نهال پیوندی در پای داربست کشت شد، سر آن در ارتفاع پایین ترین مفتول داربست طوری قطع می شود به طوری که دو جوانه انتهایی باقیمانده، یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ، واقع شود. شاخه های حاصل از رشد این جوانه ها، به تدریج که رشد می کنند، با بستن به مفتول های داربست به صورت افقی  در می آیند و پس  از این که طول آنها به اندازه مورد نظر رسید، سر آنها طوری قطع می شوند که آخرین جوانه باقی مانده رو به بالا باشد و پس از رشد تبدیل به یک شاخه عمودی بشود و بدین ترتیب یک چنگال دو شاخه تولید گردد.

هرس-هرس چنگالی-هرس پهن

  • دیواره ای:

هرس دیواره ای، در بین انواع پهن از همه متداول تر می باشد و در درجه اول برای تاک و در درجه دوم برای سیب مورد استفاده قرار می گیرد. شیوه هرس گیاه به این شکل شبیه روش چنگالی است، با این تفاوت که انتهای بازوها به طرف بالا برنمیگردد و میوه روی سیخک های موجود بر بازود به وجود می آید. شکل های پهن افقی می توانند دارای 2، 4 و 6 بازو باشند که در 1، 2 و یا 3 طبقه روی هم قرار گرفته اند. در تاک میزان محصول بوته هایی که به این شکل پیراسته شده باشند، بیشتر از آن هایی است که به شکل پاچراغی هرس شده اند. ولی در شکل داربستی خطر آسیب رسیدن به محصول در اثر حمله پرندگان به ویژه گنجشک، بیشتر است.

  • پنجه ای:

هرس پنجه ای در ابتدا، بسیار شبیه شکل های چنگالی و لفقی می باشد و تفاوت عمده آن ها در این است که بازوها توسط دو قیم چوبی نگهداری می شوند که با خط افق زاویه ای 30 تا 60 درجه می سازند و هرکدام می توانند به نوبه خود منشعب شوند. شکل های پنجه ای معمولا در هلو و سیب کاربرد دارند و از مزیت آن ها عدم نیاز به پیوند روی پایه های کوتاه کننده و افزایش میزان محصول آن ها نسبت به شکل های داربستی و گرد است.

هرس-هرس پنجه ای-هرس پهن

نکات مهم در پیرایش درختان:

  • شاخه های اضافی را طوری برش دهید تا نور و هوای بیشتری به تاج درخت برسد.
  • هنگام هرس درختان، ابتدا شاخه های مرده و بیمار، مخصوصا شاخه های آسیب دیده از سرما را جدا کنید.
  • هرگز در اوایل زمستان هرس نکنید چون در صورت با پایین آمدن درجه حرارت برش ها یخ زده و خشک می شوند.
  • شاخه ها را در نقطه ای که یک شاخه به شاخه دیگر متصل است، برش دهید.
  • پس از هرس در محل های برش ساقه به منظور محافظت از بافت هرس شده، از چسب باغبانی استفاده کنید.

برای مطالعه سایر دانستنی های کاربردی اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده و خرید قیچی باغبانی شاخه زن دسته بلند، قیچی هرس کورال، قیچی باغبانی بهکو، چسب هرس ساتر یک کیلویی اینجا کلیک کنید.

تیم تخصصی فروشگاه کشاورزی اگری اد

123›»